- ιεροδικαστής
- οο ιεροδίκης*.[ΕΤΥΜΟΛ. < ιερ(ο)-* + δικαστής. Η λ. μαρτυρείται από το 1871 στο Ελληνογαλλικόν Λεξικόν τού Αγγέλου Βλάχου].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
ιερ(ο)- — α συνθετικό λέξεων τής Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής με σημαντική παραγωγικότητα, που προσδίδει στο β συνθετικό τη σημασία «ιερός, θείος, άγιος, αφιερωμένος στον θεό». Επί πλέον, στη Νέα Ελληνική απαντά ως α συνθετικό όρων τής ανατομίας … Dictionary of Greek
ιεροδικαστικός — ή, ό 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην Ιερά Εξέταση 2. (για δικαστική ή αστυνομική ανάκριση) βίαιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ιεροδικαστής. Η λ. μαρτυρείται από το 1856 στο Γαλλοελληνικόν και Ελληνογαλλικόν Λεξικόν τού Σκαρλάτου Βυζάντιου] … Dictionary of Greek
κατής — Βλ. λ. καδής. * * * και καδής, ο (Μ κατής) Τούρκος δικαστής που δίκαζε επί τη βάσει θρησκευτικού δικαίου, ιεροδικαστής νεοελλ. ειρηνοδίκης. [ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. kadi] … Dictionary of Greek
μουφτής — Αραβική λέξη (μούφτι), που την πήραν οι Τούρκοι (μουφτί) και από αυτούς οι Έλληνες. Σημαίνει κατά λέξη «αυτός που εκδίδει φετβά» (δηλαδή δικαστική απόφαση) και χαρακτηρίζει τον νομομαθή στον οποίο μπορεί να αποταθεί ένας ιδιώτης, μια κοινότητα ή… … Dictionary of Greek
ουλεμάς — Από το αραβικό αλίμ = σοφός. Μορφωμένος, απόφοιτος ιερατικής σχολής, που έχει το δικαίωμα να διοριστεί ιεροδικαστής. Οι ο. αποτελούσαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία ιδιαίτερο σώμα διδακτόρων του μουσουλμανικού δικαίου και είχαν πολλά προνόμια,… … Dictionary of Greek
Άλι Αμπντάλ-Ράζεκ — (1888 – ;). Αιγύπτιος ιεροδιδάσκαλος, νομομαθής και πολιτειολόγος. Σπούδασε στο ιεροδιδασκαλείο του Καΐρου και στο πανεπιστήμιο της ίδιας πόλης, απ’ όπου αποφοίτησε το 1911. Κατόπιν φοίτησε στη νομική σχολή του πανεπιστημίου της Οξφόρδης (1913… … Dictionary of Greek
κατής — ο (λ. τουρκ.), καδής, ιεροδικαστής: Οι Έλληνες φοβόντουσαν τον κατή … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)